WYWIAD Z GEDANISTKĄ – ADRIANNĄ PARADOWSKĄ

Od 2017 roku dzięki współpracy z Miastem Gdańsk, Uniwersytetem Gdańskim i Muzeum Gdańska, Fundacja uruchomiła projekt stypendialny, którego efektem jest przyznawanie wybranej grupie osób stypendiów, które umożliwiają bezpłatny udział w studiach podyplomowych „Gedanistyka” na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Gdańskiego. Prezentujemy cykl mini wywiadów z jego absolwentami/studentami. Dwudziesta czwarta rozmowa odbyła się z p. Adrianną. Zapraszamy do lektury!

Nazywam się Adrianna Paradowska, jestem absolwentką studiów licencjackich i magisterskich na kierunku krajoznawstwo i turystyka historyczna. Te studia rozbudziły we mnie ciekawość Gdańskiem. Pochodzę z Pomorza, a dokładnie z Gniewu. Gdańsk kojarzył mi się zawsze z załatwianiem takich spraw jak wizyta u lekarza czy zakupy. Gdy rozpoczęłam tu studia, zaczęłam kochać Gdańsk, a nie tylko lubić. Aktualnie pracuję w Dziale Komunikacji i Promocji w Muzeum II Wojny Światowej.

FG: Ta miłość do Gdańska rozpoczęła się na studiach…

AP: Życie studenta w Gdańsku jest pełne możliwości i ciekawych atrakcji. Przy okazji wieczornych spacerów odkryłam, że to miasto ma wiele do zaoferowania wszystkim. Zaczęłam odkrywać Główne Miasto, później Nowy Port, Wrzeszcz, Strzyżę. I tak moja miłość i fascynacja tym miastem rosła. Teraz nie wyobrażam sobie mieszkać gdzie indziej.

FG: W czasie studiów współpracowała pani z gdańskimi grupami rekonstrukcji historycznej, co było celem?

AP: Tak, w ramach mojej pracy magisterskiej. Opisywałam gdańskie grupy rekonstrukcyjne, które opowiadają o historii nie tylko miasta, ale i Polski. Moja współpraca z tymi organizacjami polegała na przeprowadzaniu wywiadów podczas spotkań. Rozmawialiśmy o tym, skąd się wzięła pasja do danego okresu historii, o pozyskiwaniu materiałów źródłowych, w jaki sposób się przygotowują, skąd czerpane są dokładne opisy mundurów, w jaki sposób je szyją. Sprawdzałam, jak to wpływa na mieszkańców i co myślą o przekazywaniu wiedzy historycznej w taki sposób.

FG: Dlaczego chciała pani studiować gedanistykę?

AP: Kiedy skończyłam studia magisterskie, stwierdziłam że warto wykorzystać ten moment, gdy praca zawodowa i życie prywatne nie są jeszcze tak bardzo angażujące i warto zrobić coś dla siebie, poszerzyć swoje horyzonty i dowiedzieć się więcej o mieście, w którym żyję. Na profilu Fundacji Gdańskiej znalazłam informację o  poszukiwaniu kandydatów chcących podjąć studia na kierunku gedanistyka. Stwierdziłam, że jest to dobry moment w moim życiu, aby spróbować. I się udało.

FG: Jak studia gedanistyczne wpłynęły na pani życie zawodowe? Czy przydają się podczas pracy w muzeum?

AP: Zdecydowanie. Poszerzenie wiedzy o Gdańsku – ze względu na miejsce w którym pracuję – bardzo mi się przydaje. Zwłaszcza, że II wojna światowa w Gdańsku to nie tylko Westerplatte. Dzięki tym studiom poznałam Gdańsk przedwojenny. Dzięki temu mam większe rozeznanie, jeśli chodzi o Gedanię, Wojskową Składnicę Tranzytową oraz o Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku. Łatwiej jest mi opowiadać o ich losach. Na studiach gedanistycznych bardzo dużo czasu poświęciliśmy temu tematowi. Było to świetne uzupełnienie wiedzy, którą zdobyłam na studiach krajoznawczych.

FG: Czyli gedanistyka spotęgowała tę miłość do Gdańska?

AP: Myślę, że tak. Dzięki tej wiedzy czuję się pewniej nie tylko w tematach, które realizuję zawodowo, ale jestem też bardziej świadomym turystą w swoim mieście. Podczas spacerów jestem ciekawsza, bardziej doceniam niektóre zakątki, bo wiem jaka historia kryje się za poszczególnymi budynkami. Te studia poszerzyły nie tylko moją wiedzę, ale również pokazały, gdzie warto zaprosić gości, którzy na co dzień nie mieszkają w Trójmieście.

FG: Uczestniczyła pani również w przygotowywaniu haseł do “Gedanopedii”

AP: Przygotowywaliśmy 10 haseł do Gedanopedii. Moje hasła dotyczyły informacji, które zgromadziłam w ramach mojej pracy magisterskiej – czyli tematu grup rekonstrukcyjnych działających w Gdańsku. Hasła, które przygotowywałam związane były również ze Strzyżą – czyli z dzielnicą, w której obecnie mieszkam i która jest bliska memu sercu. Przyjemnie było odkryć tę dzielnicę pod tym naukowym kątem.